پاییز را دوست دارم..
نه برای قدم زدن در کوچه پس کوچه های تنهاییاش ..
نه برای باران،شب های عاشقانهاش..
پاییز را دوست دارم،چون تو را برایم هدیه اورد..
برای تمام شب هایی،که شانههایت، پناه هقهق هایم بود..
برای تمام لحظه های قدم زدن،در خیابان های خیس آذرماه..
برای لحظه های دوست داشتنت..
که با آمادنت فصل عاشقانه ترین عاشقانه های دنیا را ساختی و شاعرانه ترین غزل های عشق را سرودی..
و آنگاه که گیسوانت به رقص باد در آمد،فهمیدم که تو در میان تمام عاشقانه های بیپروای پاییز،تنها معبود پرستش های عاشقانه من هستی..